“failatün failatün failatün failün”
1.Beyit: Saçma ey göz eşkden gönlümdeki odlâre su
Kim bu denlü tutuşan odlare kılmaz çâre su
Saçma ey göz boş yere şu yanan gönlüme su
Kâr etmez böylesine tutuşan âteşe su
2.Beyit: Âb-gûndur günbed-i devvâr rengin bilmezem
Yâ muhît olmuş gözümden günbed-i devvâre su
Su rengi mi bilemem dönüp duran gökkubbe
Yoksa gözyaşımla mı dolmuştur göklere su?
3.Beyit: Zevk-ı tîginden aceb yok olsa gönlüm çâk çâk
Kim mürûr ile bırakur rahneler dîvâre su
Parçalansa şu gönlüm bakışının zevkiyle
Elbet yarıklar açar duvarlarda akan su
4.Beyit: Vehm ilen söyler dil-i mecrûh peykânın sözün
İhtiyât ilen içer her kimde olsa yâre su
Yaralı kalp kuşkuyla söz eder kirpiğinden
Doğrudur, yaralılar çekinerek içer su
5.Beyit: Suya versün bağbân gülzârı zahmet çekmesün
Bir gül açılmaz yüzün tek verse bin gülzâre su
Suya versin bahçıvan, boşa zahmet çekmesin
Yüzün gibi gül açmaz verse bin gülzâre su
6.Beyit: Ohşadabilmez gubârını muharrir hattına
Hâme tek bakmadan inse gözlerine kâre su
Benzetemez hattatlar yazısını yüzüne
Kalem gibi bakmaktan inse göze kara su
7.Beyit: Ârızun yâdıyla nem-nâk olsa müjgânum n’ola
Zâyi‘ olmaz gül temennâsıyla virmek hâre su
Cemâlini andıkça ıslanır kirpiklerim
Gitmez boşa gül için vermek dikenlere su
8.Beyit: Gam günü etme dil-i bîmârdan tîgin dirîğ
Hayrdır vermek karangu gîcede bîmâre su
Esirgeme gam günü hasta gönlümden okun
Geceleyin hastaya çok sevaptır vermek su
9.Beyit: İste peykânın gönül hecrinde şevkım sâkin et
Susuzam bir kez bu sahrâda benimçün âre su
Kirpiğin iste gönül, dinsin hicran özlemi
Susuz kaldım bu çölde, benim için ara su
10.Beyit: Ben lebin müştâkıyem zühhâd kevser tâlibi
Nitekim meste mey içmek hoş gelür hüşyâre su
Ben hakikat âşığı, sofu kevser tâlibi
Sarhoşa mey hoş gelir, akıllı kimseye su
11.Beyit: Ravza-i kûyına her dem durmayub eyler güzâr
Âşık olmuş gâlibâ ol serv-i hoş-reftâre su
Yaşadığı Ravza’ya sürekli akıp gider
Âşık olmuş galiba o servi boyluya su
12.Beyit: Su yolun ol kûydan toprağ olub tutsam gerek
Çün rakîbimdir dahi ol kûya koyman vâre su
Toprak olup o suyun yolunu kesmeliyim
Koymayın, rakibimdir, o köye varmaya su
13.Beyit: Dest bûsi ârzûsuyla ölürsem dostlar
Kûze eylen toprağım sunun anınla yâre su
Öpemezsem ölmeden, ey dost, onun elini
Toprağımdan testi yap, sun onunla yâre su
14.Beyit: Serv serkeşlik ider kumru niyâzından meğer
Dâmenin tuta ayağına düşe yalvâre su
Yakarır kul af diler, Rabbi yanaşmaz buna
Kapanarak secdeye yalvarıp kurtarır su
15.Beyit: İçmek ister bülbülün kanın meğer bu reng ile
Gül budağının mizâcına gire kurtâre su
Hile ile bülbülün kanını içmek ister
Fakat gül budağına girerek kurtarır su
16.Beyit: Tıynet-i pâkini rûşen kılmış ehl-i âleme
İktidâ kılmış tarîk-i Ahmed-i Muhtâr’e su
Aydınlatmış tertemiz mayası insanlığı
O seçkin Peygamber’e uymuş akıp gider su
17.Beyit: Seyyid-i nev‘-i beşer deryâ-yı dürr-i ıstıfâ
Kim sepüpdür mu‘cizâtı âteş-i eşrâre su
İnsanlığın seyyidi, deryalarda tek inci
Mucizeleri serper küfrün ateşine su
18.Beyit: Kılmağiçün tâze gülzâr-ı nübüvvet revnakın
Mu‘cizinden eylemiş izhâr seng-i hâre su
Nübüvvet bahçesinin taptaze kalmasıyçin
Göstererek mucize akıtmış sert taştan su
19.Beyit: Mu‘cizi bir bahr-ı bî-pâyân imiş âlemde kim
Yetmiş andan bin bin âteş-hâne-i küffâre su
Mucizesi dünyada uçsuz bucaksız deniz
Sönmüş ateşgedeler serpince onlara su
20.Beyit: Hayret ilen parmağın dişler kim etse istimâ‘
Parmağından verdiği şiddet günü ensâre su
Duyan herkes ısırır parmağını hayretle
Parmağından Ensâr’a savaşta verince su
21.Beyit: Dostu ger zehr-i mâr içse olur âb-ı hayât
Hasmı su içse döner elbetde zehr-i mâre su
Yılan zehiri içse şifa olur dostuna
Hasmı su içse bile yılan zehri olur su
22.Beyit: Eylemiş her katreden bin bahr-ı rahmet mevc-hîz
El sunub urgaç vuzû içün gül-i ruhsâre su
Dalgalanmış her damla, olmuş rahmet deryası
Abdest için serpince gül yüzüne elle su
23.Beyit: Hâk-i pâyine yetem der ömrlerdir muttasıl
Başını taştan taşa urub gezer âvâre su
Bastığı o toprağa varsam diye ömrünce
Başını taştan taşa vurup gezer aylak su
24.Beyit: Zerre zerre hâk-i dergâhına ister sala nûr
Dönmez ol dergâhdan ger olsa pâre pâre su
Kabrine zerre zerre nur göndermek ister nur
Dönmez hiç o türbeden paramparça olsa su
25.Beyit: Zikr-i na‘tin virdini derman bilür ehl-i hatâ
Eyle kim def‘-i humâr içün içer meyhâre su
Adını zikretmeyi derman bilir günahkâr
Sanki ayılmak için sarhoş olan içer su
26.Beyit: Yâ Habîballah yâ hayre’l-beşer müştâkınem
Eyle kim leb-teşneler yanub diler hem-vâre su
Ey Hakk’ın sevgilisi, âlemin ey iyisi!
Seni bir özledim ki… Hep susuzlar ister su
27.Beyit: Sensin ol bahr-ı kerâmet kim şeb-i mi‘râcda
Şebnem-i feyzin yetürmüş sâbit ü seyyâre su
Sen kerem deryasısın, mirâc ettiğin gece
Feyzinin şebneminden serptin yıldızlara su
28.Beyit: Çeşme-i hurşidden her dem zülâl-i feyz iner
Hâcet olsa merkadin tecdîd iden mi‘mâre su
Şu güneş çeşmesinden bolca berrak su akar
Kabrini yenileyen mimara lazımsa su
29.Beyit: Bîm-i dûzah nâr-ı gam salmış dil-i sûzânıma
Var ümîdim ebr-i ihsânın sepe ol nâre su
Cehennem korkusuyla, gam ateşiyle yandım
Belki lütfun bulutu serper bu âteşe su
30.Beyit: Yümn-i na‘tinden güher olmuş Fuzûlî sözleri
Ebr-i nîsândan dönen tek lü’lü-i şehvâre su
Övgünle inci olmuş Fuzûlî’nin sözleri
Sanki Nisan yağmuru, dönüşmüş inciye su
31.Beyit: Hâb-ı gafletden olan bîdâr olanda rûz-i haşr
Eşk-i hasretden dökende dîde-i bîdâre su
Mahşer günü olup da gafletten uyanınca
Dök hasret gözyaşından uykusuz gözlere su
32.Beyit: Umduğum oldur ki rûz-i haşr mahrûm olmayam
Çeşme-i vaslın vere ben teşne-i dîdâre su
Dileğim, mahşer günü senden mahrum kalmayım
Versin vuslat çeşmesi cemâl susuzuna su