İmam Gazâlî hazretleri İhyâü Ulûmi’d-Dîn adlı eserinde kalp konusunu geniş bir şekilde ele almakta ve kalbin önemine şöyle dikkat çekmektedir: “İnsanoğlu ancak kalbiyle Allah’ı bilmeye hazırlanabilir. Kalbin dışında herhangi bir âzasıyla değil. Allah’ı bilen, Allah’a yaklaştıran, Allah için çalışan ve Allah için gayrette bulunan, Allah nezdindeki sırları keşfeden kalptir.
Diğer âzalar ise kalbin yardımcıları, kalbin çalıştırdığı aletlerdir. Efendinin kölesini çalıştırdığı, idarecinin halkını yönettiği ve zanaatkârın aletini çalıştırdığı gibi, kalp de diğer âzaları çalıştırmaktadır. Allah’tan gayrıdan (mâsivadan) kurtulmuş bir kalp, Allah nezdinde makbul olandır. Allah’ın dışındaki şeylerle dolan kalp ise, Allah’tan perdelenmiş olur. İnsanoğlu kalbini temizlediği zaman kurtuluşa erişir. Kalbini kirlettiği ve gaflete boğduğu zaman isyana sapar ve ilâhî rahmetten mahrum olur.”