10. yüzyıldan sonra Türkler arasında hızla yayılan ve yerleşen İslam dinin etkisiyle Türkler, Araplar ve İranlılar arasında, her alanda bağlar kurulmuş; özellikle bilim, kültür, sanat ve edebiyat alanlarında ortak bir düşünce ve beğeni anlayışı oluşmuştur. Türk aydınları, Türkçede yetersiz buldukları, din,bilim,sanat kavramlarının karşılıkları olan söz ve terimler için Arapça ve Farsçaya başvurmuşlar; bunun sonucu olarak
Türk dili bugün batıda Balkanların uçlarından doğuda Büyük Okyanus’a, kuzeyde Kuzey Buz Denizinden, güneyde Tibet’e kadar uzanan çok geniş bir alanda dağınık olarak konuşulmaktadır. Türk dili tarihî gelişim seyri içinde dilin kendi doğal yapısından kaynaklanan değişmeler yanında çeşitli coğrafî dağılımlar, farklı sosyo-kültürel çevrelerle ilişki gibi dış faktörlerle bütün dillerde olduğu gibi bir yandan değişmiş, bir
Edebiyat ve kültür yakından alakalı terimlerdir. Edebiyatın gelişmiş olduğu bir toplumda kültür, sanat ve estetik anlayışın ilerlemiş olduğundan söz edebiliriz. Edebiyat; duygu, düşünce ve hayallerin ifade edilme sanatıdır. Toplum içerisinde edebi sanat dallarının tutulması, sevilmesi ve benimsenmesi o toplumdaki kültür anlayışının yüksek olduğunu kanıtlar. Bugün ve geçmişte yaşayan büyük sanat akımları, fikir adamları ve ünlü
Kitap hayattır, hayat okumaktır. S. A.
